<< العزة لله جمیعا >>

                 السلام علیک یا بنت رسول الله صل الله علیه و آله

                                 السلام علیک یا سیدة النساء العالمین

                                السلام علیک یا فاطمة الزهرا ء  (س)

.....................................................................................................

چنان هوای تو ای آشنا به سر افتاد

که اعتبار دلم بی تو در خطر افتاد

به هر کجا نگرم باز در مقابلمی

خیال غیر تو دیگر ز دل ، ز سر افتاد

نشسته ام برسد شب از آن زمانی که

جمال روی چو ماه تو در قمر افتاد

شبی که نور وجود تو در جهان پیچید

و مهجتی  که به قلب و دل پدر افتاد

به نام سوره چشمان آسمان بینت

و هر چه سحر و طلسمات از اثر افتاد

و عزتی که خدا بر تو داد این بوده

حدیث آل عبایی که روی سر افتاد

و مهر دختریت عاشقانه می شد تا

که در نگاه پدر مادری دگر افتاد

کرامت پسرانی که از تو زاده شوند

شفاعت ملکی که ز بال و پر افتاد

بخند چون که خدا با تو می شود خشنود

و قهر او غضب توست بر بشر  افتاد

تو نور چشم پدر بوده ای ولی روزی

سه نقطه...،کوچه ، حسن، نور از بصر افتاد

پریده مرغ دلم در مدینه،  کوچه ی عشق

که ناگهان نگهم روی...روی در افتاد

دری شکسته و مشکین ز دود آتش بود

و ذهن سوخته ام یاد "انکسر" افتاد

تو را چه می شود ای شهر ، این صدای زن ایست

صدای فضه که بانوی من : پسر افتاد...

رسانده ای تن بی جان خود کنار علی (ع)

و دستهای تو چنگی ایست بر کمر افتاد

چنان گره زده ای ،ریسمان گره نزده

غلاف جای سرانگشت ،کارگر افتاد

مرو به حالت نفرین ، مدینه می لرزد

عجیب نیست که عرش خدا اگر افتاد

و آتش دگری بر دل کبابم زد

شبی که موی سپیدت سحر به خوابم زد