مرا دردی است پنهانی که با هرکس نشاید گفت

به هر نازک دل و مجنون و دلواپس نشاید گفت

در این دنیای بی احساس من تنهای تنهایم

همه جمعند دور شب من از این جمع مِنهایم

صدای گریه های من فلک زیر و زبر کرده

نم اشک شبانگاهم رخ مهتاب تر کرده

من از آه دل خورشید می گریم بر این شبها

در این تاریکی مطلق چه می گویند این لبها

در این اندیشه ام آیا تو من را دوست می داری؟

منِ بد را که خو کردم در این شبها به بیداری

نگار من مرا کافیست چشمانت مرا کافیست

مگیر این چشمها از من که در چشمت خدا جاری است

چه خوش فرمود ی ای سحراب تو را من چشم در راهم

بیا محبوب شیرینم که من تنها تو را خواهم

سروده سید جمال الدین شهرزاد علوی