صبح صادق به تماشای تو بر می خیزد

برکت از هرم نفسهای تو بر می خیزد

می خورد بر دل ِ دریای ِ پریشان چشمت

موج با گرمیِ ژرفای تو بر می خیزد

عطر بابونه و ریحان و گل ِ شب بوهم ...

تا قیامت به تمنای تو بر می خیزد

هرچه آشوب به دامان بشر می افتد

بی شک از چشم و سروپای تو برمی خیزد

قلب یوسف به کف دست گرفتن آخر ...

ساده از دست زلیخای تو بر می خیزد

چشم خونبار پلنگ ِقفسی می داند

ماه هم در شب ِ یلدای تو بر می خیزد

کام ما را کمکی با لب خود شیرین کن

راحت از بوسه ی گیرای تو برمی خیزد

13/1/1389 م- شوریده سید مهدی نژادهاشمی