گلایه از چه داشتی؟نداشتم ،نداشتی

چرا خودت، نماندی و درون من نکاشنی؟

گلایه از چه داشتی؟مگر همیشه بوده ای؟

که نام باغ هرزه را به روی من گذاشتی

تمام این علوفه ها به خاطر تو هرزه اند

تو  ،باغبان تنبلی که حوصله نداشتی

منم زن رسیده ای به شاخه های دست تو

که بغض های کال او نمیرسد به آشتی