با شقايق لب ِ من مست غزلخواني شد

زندگي در طپش نور چراغاني شد

گل به دندان ِ شگفتي لب خود را خون كرد

باغ خنديدو شگفتي شدو حيراني شد

غم كه هر شب لب ديوار دلم مي خنديد

دست ِ آخر به شكر خند ِ تو زنداني شد

عمر كوتاه شقايق كه تمامن باد است

عاقبت با مدد ِ چشم تو طولاني شد

پلك بر هم نزني ...چشم تو آهو دارد

دشت در چشم ِ تو در حيرت و حيراني شد

*********

چشم بستي شب ِ اين كوچه به خاموشي رفت

چشم من هم پي ِ چشمت به هوسراني شد

مجتبي اصغري فرزقي- مشهد مقدس

وبلاگ :

http://mo1351.blogfa.com/