---------------

پایان گره، همیشه گره، ابتدا گره...

مفعول فاعلات مفاعیل فا... گره

من بودم و خیال دل انگیز او شدن

او بود و فکر پر زدن از... سالها گره!

مانند زندگی که فقط یک بهانه بود

یا نقطه تلاقی دلهای ما: " گره "

دنیای ساده ی دل من هم بهانه بود

یک ریسمان سست... و تا انتها گره

این رسم زندگیست که باید عبور کرد

تا لحظه ای که خورد به یک آشنا، گره!

فال مرا بگیر! عجوز جهنمی!

مرگست؟ زندگیست؟ جداییست؟ یا... گره؟

دیگر نمی کشید، ولی حیف! پاره شد!

دنیای ما که بود به هم وصل، با گره

آزاد شد از آن قفس و روز او هنوز،

هر لحظه میزند به شب خود مرا گره

در لابلای تلخی خود، طعم شهد داشت

تقدیر من که خورد، به شعر خدا... گره

معشوق زنده ماند... وعاشق، تمام شد

هر دفعه با جدایی و این بار : با گره!

بی بی سمانه رضایی

دی ماه 1379

------------------------

این شعر درکتاب شعر باران ، برگزیده شعر دانشــجویان خــراسان  ( انتشارات جهاد دانشگاهی سال 1381)  به چاپ رسیده است