نالم هر دم از فراق یار او یار منست

غمگسارو همنشین این شب تار منست 

بر سرکویش بگریم تا سحرگاهان همه

عاشقم دیوانگی آخر همه کار منست

شب 

شبست و غم گرفته تارو پودم

تویی ای خالق بودو نبودم

زعشقت بیقرارم که من زار

تویی تو ای همه جودو سجودم

دلبر 

وقتیکه دلم هوای دلبر دارد 

وقتیکه عشق او چو برسر دارد 

هر نیمه شب رازو نیازم با او

پروازی که آخر چو کبوتر دارد

شعر

 به شعرم شورو شوقی تازه دادی

به من تو صبری بی اندازه دادی

الهی من سپاسم از تو باشد

که عشقی را پر از آوازه دادی

============

زارم از مردمک چشم خودم اکنون یار

که چو زلف دلم آخر که پریشان حالم