((همه آتشم )) 

 هـمـه آتشم همـه اشتها  ،  بــه سـراغ خـاطـر مـن بیـا

کـه دریـن فضای عطش فـزا ، دلت از دلـم نشود جـدا

همه تـن فسون وفسانه ام  ، همه جان جنون وبهانـه ام

تـو بیا به خاطره خانه ام ، که شوم زغصـه و غم رها

بـه خیـال مـن گـذری نمـا ، بـه نـگـاه مـن نـظـری نمـا

خطـری کـن و هنـری نـمـا ،  شبـی ای غریبـه ی آشنا

چه کنم که با تو سفر کنم ،  لب جان به شعر تو ترکنم

ز خیـال بـاده حـذر کنـم ، ببـرم بـه بــام  ِ هنـر  تـورا

هـوس نـگـاه ِتـو کـرده ام ، دل خـود تبـاه تـو کرده ام

سفری به راه تو کرده ام ،  که شوم به عشق تـو مبتلا

تــو همان بهـار مقدسی ،  کـه همیشه تـازه و نـورسی

دل و دین سپرده به هر کسی ، بـه سراغ خاطر من بیـا

اگـر از تـو دیـده جـدا برم ،  چه خطا کنم چه خطا برم

دل خسته را بـه کجـا بـرم   ،  کـه تـو ابتـدایی و انتهـا 

                                  محمد روحانی ( نجوا کاشانی )